รับโทษที่ย่ำแย่ ทําไมนักฟุตบอลที่ดีที่สุด ในโลกหลายคน ถึงต้องรับโทษที่ย่ําแย่ขนาดนี้?

รับโทษที่ย่ำแย่ มันเป็นอัตราต่อรองสั้น ๆ ที่จะมีการยิงจุดโทษ ในฟุตบอลโลกในอีกสองวันข้างหน้า

รับโทษที่ย่ำแย่ มีอย่างน้อยหนึ่งนัดในรอบก่อนรองชนะเลิศของเก้าทัวร์นาเมนต์ล่าสุด ซึ่งสูงสุดในปี 1986 เมื่อสามในสี่นัดที่ไปดวลจุดโทษ อย่างไรก็ตาม มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถนําเสนอชุดการเตะแบบจุดได้ไม่ดีเท่าในรอบ 16 เกมที่กาตาร์ ญี่ปุ่นออกมาพร้อมกับเสียงกระซิบเมื่อโดมินิก ลิวาโควิช ผู้รักษาประตูโครเอเชียช่วยเซฟลูกโหม่งจาก ทาคูมิ มินามิโนะ, คาโอรุ มิโตมะ และ มายะ โยชิดะ

หลุยส์ เอ็นริเก้ โค้ชทีมชาติสเปนอยู่ในแคมป์ “มันไม่ใช่การจับสลาก” โดยกล่าวก่อนเกมที่ทีมของเขาจะปะทะกับโมร็อกโกรอบ 16 ทีมว่า เขาได้บอกให้นักเตะรับโทษฝึกซ้อม 1,000 ครั้งเมื่ออยู่กับสโมสรของพวกเขา ไม่ว่าพวกเขาจะไม่ได้ฟังหรือไม่ทํางานเป็นผู้เล่นสามคนแรกที่พยายามแปลงทั้งหมด ปาโบล ซาราเบีย ที่ถูกส่งลงมาในช่วงท้ายของแมตช์เพื่อแย่งตําแหน่งตัวจริง มายิงไปชนเสา  https://7mlivescore888.com

ขณะที่ คาร์ลอส โซเลอร์ และ เซร์คิโอ บุสเกตส์ พยายามเซฟไว้ได้อย่างสบายๆ ส่ง โมร็อกโก ผ่านเข้าไป การได้ลงเล่นในเวทีเดียวกันในการดวลจุดโทษกับรัสเซียเมื่อ 4 ปีที่แล้ว มันเป็นผลงานที่อธิบายไม่ได้ของทีมที่มีผู้เล่นที่มีความสามารถทางเทคนิคมากที่สุดในวงการกีฬา สิ่งที่โดดเด่นที่สุดของการยิงทั้งสองครั้งในปี 2022 คือคุณภาพการเตะที่ไม่ดีอย่างน่าตกใจ จุดโทษ 6 ลูกที่ทีมแพ้พลาดไปล้วนแล้วแต่ไม่มีพลังมากนัก

และส่วนใหญ่ไม่ได้อยู่ในมุมเกม ซึ่งเป็นกลยุทธ์ที่ทําให้แฟนบอลและผู้เชี่ยวชาญเกาหัวและทําให้ผู้รักษาประตูชนะได้ง่าย บริษัทข้อมูล นีลเส็น เกรซโน้ต ได้วิเคราะห์บทลงโทษทั้งหมดที่เกิดขึ้นในฟุตบอลโลก 5 ครั้งหลังสุด รวมถึงกาตาร์ และพบว่าการยิงต่ําไปทางขวา (50%) หรือซ้าย (68%) มีอัตราความสําเร็จต่ําที่สุด และแม้แต่ตัวเลขเหล่านั้นก็ไม่ได้คํานึงถึงว่าไปทางขวาหรือซ้ายไกลแค่ไหน

ไม่น่าแปลกใจที่ภาพในพื้นที่ด้านบนไม่ว่าจะกว้างหรือกลางมีอัตราการแปลง 100% – 20 ครั้งในการศึกษานี้ แม้ว่าอาจมีความเสี่ยงมากกว่าที่จะขึ้นสูง แต่มีเพียงห้าจุดโทษเท่านั้นที่โดนหรือข้ามบาร์ในช่วงเวลานั้นในขณะที่เจ็ดคนได้ชนเสาหรือไปไกล อลัน เชียเรอร์ อดีตกองหน้าทีมชาติอังกฤษมีสถิติการดวลจุดโทษที่ยอดเยี่ยม โดยมักจะทุบบอลสูงเข้ามุม จนถึงแม้ผู้รักษาประตูจะพุ่งเข้าหามัน แต่เขาก็ไม่มีโอกาสเซฟได้

แล้วทําไมผู้เล่นจํานวนมาก จึงดูเหมือนจะไม่สามารถสนับสนุน เทคนิคของพวกเขา เพื่อเล็งไปที่มุมบนสุดเล็ก ๆ

แต่มีประสิทธิผลและแทนที่จะต่ําลง? “ระยะขอบสําหรับข้อผิดพลาดนั้นน้อยกว่าการเล็งไปที่ส่วนนั้นของเป้าหมาย” ดร.แมตต์ มิลเลอร์-ดิ๊กส์ อาจารย์อาวุโสด้านการได้มาซึ่งทักษะที่มหาวิทยาลัยพอร์ตสมัธกล่าวกับรอยเตอร์ “คุณไม่สามารถตีลูกโทษต่ําเกินไปได้เพราะพื้นมี แต่เห็นได้ชัดว่าคุณสามารถตีมันสูงเกินไปได้ดังนั้นมันจึงเป็นตาข่ายนิรภัย ในสถานการณ์ที่มีความกดดันน้อยกว่าผู้เล่นอาจมีความมั่นใจมากขึ้นที่จะไปมุมบนสุด”

ภาษากายและความมั่นใจก็มีส่วนเช่นกัน – โดยผู้เล่นชาวญี่ปุ่นทุกคนดูหวาดกลัวเกือบเมื่อพวกเขาเรียงรายความพยายามของพวกเขา การใช้การวิ่งขึ้นที่พูดติดอ่างที่เพิ่มขึ้นและความพยายามที่จะทําให้ผู้รักษาประตูทําอันตรายมากกว่าผลดี “ผมเข้าใจดีว่าจากจุดโทษที่แย่กว่าในการยิง 2 ครั้งนั้น มันอาจจะเป็นกรณีของผู้เล่นที่เข้าใกล้ค่อนข้างช้าในการวิ่งขึ้น อาจหวังว่าผู้รักษาประตูจะกระทําการด้านใดด้านหนึ่ง

แต่แล้วก็ไม่ได้ทําแบบนั้น และตัวรับก็ไม่ได้เข้าใกล้ลูกเตะมุมและผู้รักษาประตูทําสิ่งที่ดูเหมือนค่อนข้างสบายในการเซฟ ” มิลเลอร์ดิ๊กส์กล่าว เห็นได้ชัดว่าความกดดันทางจิตใจของสถานการณ์มีน้ําหนักมากกว่าคนอื่น ๆ แต่ มิลเลอร์-ดิ๊กส์กล่าวว่าความเสียหายสามารถทําได้นานก่อนที่ผู้เล่นจะวางลูกบอลไว้ในจุดนั้น “การวิจัยแสดงให้เห็นว่าบางสิ่งที่พวกเขามีปัญหาไม่ใช่การเตะในตัวเองมากนัก

แต่ยืนอยู่บนเส้นครึ่งทางเพื่อรอและเดินขึ้นไปเตะ” “ถ้าคุณไม่พร้อมสําหรับช่วงเวลานั้น มันก็เป็นช่วงที่พวกเขาอาจมีข้อสงสัยเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขากําลังจะทําและอาจเปลี่ยนตําแหน่งที่พวกเขาจะเตะ “ดังนั้นผมคิดว่าสิ่งสําคัญคือการเตรียมตัวของผู้รักษาประตูไม่จําเป็นต้องฝึกยิงจุดโทษ แต่เป็นเรื่องของการเดินขึ้น ทีมชาติหรือสโมสรมีนักจิตวิทยาการกีฬาและพวกเขาต้องช่วยเตรียมผู้เล่นให้พร้อมเพื่อเตรียมความพร้อมด้านจิตใจสําหรับช่วงเวลานั้น”